Rys historyczny

 

„Warto się dzisiaj zasłuchać

W wiatru granie

Bieg historii

Pokoleń przemijanie”

 

 

Przebiegnijmy szkolne lata, przypominając sobie początki i najnowsze dzieje.

Pójdźmy ścieżką szkolnych lat…. od roku 1953…… do 2013 roku.

 

W roku 1953 w parterowym budynku z poddaszem, przy ulicy Grottgera powstała 2-klasowa szkoła podstawowa (obecnie na tym placu stoi budynek Przedszkola nr 4). Pierwszym kierownikiem, a zarazem nauczycielem tej szkoły była pani Markiewicz.

Po 2 latach naukę (już w 4-klasowej szkole) kontynuowano do roku 1959 w domu prywatnym przy ulicy Mączyńskiego 2.

O dalszych losach szkoły dowiadujemy się z kronik. To one dostarczają nam informacji o początkach naszej „5”, jak również o osiągnięciach dydaktycznych, sportowych, artystycznych jej uczniów.

Historia obecnego budynku szkolnego w pierwotnym stanie sięga roku 1956, kiedy to podjęto decyzję o budowie szkoły na osiedlu Kolonia Oficerska. Budynek szkoły oddano do użytku w 1959 roku.

 

Rok 1959

               

Pierwszym kierownikiem szkoły był pan Leon Pietruch, a 1 września 1961 roku obowiązki kierownika Szkoły Podstawowej Nr 5 przejęła pani Maria Zalewska. To właśnie jej pierwszy wpis do Kroniki Szkolnej (dokonany 3 lipca 1962 roku) przybliża historię początków szkoły, a nie były one łatwe. Przede wszystkim brakowało ławek szkolnych. Dzieci przynosiły krzesła z domówi siadały wokół stołów nauczycielskich. Brakowało też pomocy naukowych i najpotrzebniejszych sprzętów.

Mimo trudnych początków uczniowie szkoły odnosili sukcesy zarówno dydaktyczne jak i sportowe, pomyślnie zdawali egzaminy wstępne do szkół średnich i brali czynny udział w życiu kulturalnym miasta.

Wraz z rozwojem osiedla rozrasta się również szkoła. W latach 1968-1970 rozbudowano budynek o kolejne klasy lekcyjne. Od 1970 roku zaczyna też działać świetlica i stołówka szkolna.

W roku 1970 nadano szkole imię Baśki Puzon. Wybór patrona nie był przypadkowy, bo Szkoła Podstawowa Nr 5 była położona najbliżej jej miejsca stracenia w kidałowickim lesie w czerwcu 1944 roku. Również przed wrześniem 1939 roku ulicami osiedla „Baśka” jako harcerka chodziła na biwaki do kidałowickiego lasu. Z szosą Pruchnicką wiąże się jej ostatnia droga na miejsce stracenia. W okresie okupacji „Baśka” jako przedwojenna harcerka włączyła się w pracę konspiracyjną. Kolportowała prasę podziemną, doręczała rozkazy, rozpowszechniała zakazane komunikaty radiowe, wykorzystywała każdą możliwość, by złagodzić drakoński system przepisów niemieckich w dziedzinie gospodarczej. Wielokrotnie ostrzegana i namawiana do wyjazdu z Jarosławia, odpowiadała odmownie. Aresztowana, zamknięta w ciemnej, wilgotnej piwnicy budynku gestapo, rozpoczęła swe heroiczne noce i dni.

Drogą wielogodzinnych przesłuchań i tortur chciano wydobyć z niej informacje. Nie osiągnięto celu. Baśka nie zdradziła nikogo, nawet za cenę wolności, którą jej obiecywano. W imię wierności swemu sumieniu, narodowi, Bogu wybrała śmierć. W szkole przez wiele lat działała Drużyna Harcerska o tym samym imieniu. Młodzież utożsamiała się z patronką, wcielając w życie dwa wspaniałe ideały: braterstwo i służbę.

W październiku 1979 roku na spotkaniu dyrekcji szkoły z przedstawicielami władz miasta oraz zaproszonymi rodzicami- specjalistami z dziedziny geodezji, energetyki, transportu podjęto uchwałę o modernizacji i zelektryfikowaniu boiska, odwodnieniu terenu szkolnego. Postanowiono, że prace te będą wykonywane częściowo czynem społecznym rodziców i uczniów, jak również potrzebna dokumentacja zostanie opracowana w czynie społecznym przez rodziców. Przy bardzo dużym zaangażowaniu społeczności Kolonii Oficerskiej jak i zakładów pracy, nowy obiekt sportowo- rekreacyjny został oddany do użytku 1 czerwca 1981 roku.

We wrześniu 1983 roku rozpoczął się remont kapitalny szkoły połączony z jej rozbudową. Szkoła zamieniła się w wielki plac budowy. Mimo trwających prac nauka odbywała się zgodnie z rozkładem zajęć lekcyjnych.

Klasy I-III uczyły się w budynku Internatu Zespołu Szkół Mechanicznych przy ul. Poniatowskiego. Uroczyste oddanie nadbudowanej części szkoły odbyło się 5 października 1984 roku. Dzięki tej rozbudowie szkoła zyskała 7 pomieszczeń dydaktycznych.

W październiku 1986 roku odbyło się zebranie aktywu Komitetu Rodzicielskiego, którego celem było przeanalizowanie potrzeb i sposobu wybudowania sali gimnastycznej przy szkole. Obecni na zebraniu rodzice powołali Komitet Narodowego Czynu Pomocy Szkole, który włączył się w budowę pełnowymiarowej sali gimnastycznej. W czynie społecznym wykonana została potrzebna dokumentacja. Budowę rozpoczęto we wrześniu 1987 roku, a zakończono i oddano do użytku we wrześniu 1992 roku. W maju 1993 roku zostały ukończone sale lekcyjne znajdujące się na piętrze nad salą gimnastyczną. W nowo otwartym obiekcie znalazły się dwie sale lekcyjne oraz biblioteka z czytelnią wyposażoną w sprzęt audiowizualny.

Ważnym dniem w historii „5” był dzień uroczystego przekazania sztandaru szkole ufundowanego przez rodziców i sponsorów. Uroczystość ta miała miejsce 9 czerwca 1994 roku.

W roku 1999 została wprowadzona reforma oświaty. Na mocy ustawy z dnia 25 lipca 1998 roku „O zmianie ustawy o systemie oświaty” oraz ustawy z dnia 8 stycznia 1999 roku wprowadzono nowe rodzaje szkół:

sześcioletnią szkołę podstawową  

trzyletnie gimnazjum

jako szkoły powszechne i obowiązkowe.

22 lutego 1999 roku Zarząd Miasta Jarosławia przedstawił na sesji Rady Miasta pakiet uchwał oświatowych. Zaproponowano wówczas utworzenie czterech gimnazjów w mieście. Na wniosek rodziców, nauczycieli i mieszkańców Kolonii Oficerskiej, Widnej Góry i Kidałowic, po burzliwych dyskusjach i protestach 22 marca 1999 roku powstało warunkowo na dwa lata piąte gimnazjum. Tak oto rozpoczęło działalność Publiczne Gimnazjum Nr 5 w Jarosławiu współdzieląc budynek ze Szkołą Podstawową Nr5, którego dyrektorem został mgr Wojciech Popczyński. Dwa lata minęły szybko, a Rada Miasta podjęła uchwałę o dalszej jego działalności.

1 września 2004 roku decyzją Gminy Miejskiej Jarosław powołany został Zespół Szkół w Jarosławiu, w którego skład weszły: Szkoła Podstawowa Nr 5 im. Baśki Puzon i Publiczne Gimnazjum Nr 5. Dyrektorem Zespołu Szkół został mgr Wojciech Popczyński.

Jednym z najważniejszych wydarzeń w historii szkoły, na wniosek Rady Pedagogicznej, Rady Rodziców i Samorządu Uczniowskiego,  było nadanie przez Radę Miasta Jarosławia imienia Jana Pawła II Zespołowi Szkół w Jarosławiu. Podczas uroczystości poświęcono nowy sztandar i odsłonięto tablicę pamiątkową. Ta niezwykła uroczystość miała miejsce 31 maja 2006 roku w obecności wielu dostojnych gości. Papież Jan Paweł II był i jest jedną z najwybitniejszych postaci współczesnego świata. Niewiele jest osobistości o tak wielkich wpływach, autorytetów, których czyny i słowa nie znają granic i szanowane są przez ludzi różnych wyznań, języków i orientacji politycznych. Sprawy dzieci, młodzieży i wychowania były zawsze w centrum uwagi i nauczania Jana Pawła II. Patrząc z pewnej perspektywy na tę postać, można z całą pewnością stwierdzić, że całe Jego życie było pedagogiką i wychowawczym przesłaniem. Był i jest przykładem pracowitości, konsekwencji, jednoznaczności, uczciwości, mądrości, dobra, prawdy i dlatego uważaliśmy, że Papież Jan Paweł II jako patron Zespołu Szkół w Jarosławiu i Honorowy Obywatel Miasta Jarosławia będzie godnym wzorem do naśladowania dla całej społeczności szkolnej i lokalnej. Dzień 16 października został ustanowiony jako Święto Szkoły i uroczyście go obchodzimy.

Ważnym wydarzeniem w historii szkoły było uroczyste otwarcie 9 grudnia 2008 roku na terenie Zespołu Szkół kompleksu boisk sportowych, które powstały w ramach realizacji programu rządowego Ministerstwa Sportu i Turystyki „Moje boisko- ORLIK 2012”. Uroczystego przecięcia wstęgi dokonali: Minister Sportu i Turystyki Mirosław Drzewiecki, Burmistrz Miasta Jarosławia Andrzej Wyczawski, Wojewoda Podkarpacki Mirosław Karapyta, posłowie: Tomasz Kulesza, Mieczysław Golba, Mieczysław Kasprzak oraz Przewodniczący Rady Miasta Janusz Szkodny. Po uroczystym przecięciu wstęgi, boiska zostały poświęcone przez Archiprezbitera ks. Andrzeja Surowca, a zaproszeni goście, na czele z ministrem Mirosławem Drzewieckim, mogli wypróbować swoje umiejętności na nowym boisku, strzelając pierwsze bramki. Nowo otwarte boisko było pierwszym obiektem sportowym realizowanym w ramach programu „Moje boisko - ORLIK 2012” w jarosławskim grodzie.

I tak, z 2-klasowej „szkółki”, nasza szkoła stała się dużym obiektem szkolnym, który cały czas się rozrasta i modernizuje.

Dziś możemy pochwalić się: ładną elewacją budynku szkoły, pięknym placem zabaw, trzema salami komputerowymi z dostępem do Internetu, monitoringiem, salą gimnastyczną z zapleczem, biblioteką z czytelnią, świetlicą, kuchnią z zapleczem, gabinetem pielęgniarki, 14 salami lekcyjnymi…..

 

Nasza szkoła zapewnia uczniom bezpieczeństwo, prawidłowy rozwój psychiczny i fizyczny oraz poczucie tożsamości religijnej, za co odpowiedzialni są wszyscy pracownicy szkoły. Na podkreślenie zasługuje wzorowa praca całego grona pedagogicznego oraz wspaniała atmosfera sprzyjająca twórczej pracy. Dzięki dobrej współpracy dyrekcji, rodziców i wszystkich pracowników szkoła jest przyjazna uczniom, co sprzyja osiąganiu przez nich wysokich wyników w nauce.

W ciągu 60 lat działalności szkoła uzyskała wiele znaczących osiągnięć dydaktyczno-wychowawczych, artystycznych, sportowych i na trwałe wpisała się w środowisko lokalne.

 

„Szkoła jest naszym życiem, nasze życie jest ciągłą szkołą. Kim dzisiaj bylibyśmy bez swojej szkoły?”